1 op 6
Helaas maakte Phaedra net als 1 op 6 vrouwen een verlieservaring mee tussen haar eerste en derde zwangerschap. Ze was 8 weken ver toen ze haar kindje verloor. “Na vier weken hebben we aan iedereen verteld dat we een tweede kindje verwachtten. Want bij de zwangerschap van Lily Rose vond ik het verschrikkelijk om dat 12 weken te verzwijgen. Eigenlijk had ik in die periode de meeste nood aan hulp en steun. Vandaar dat we dat bij deze zwangerschap vrij snel hadden aangekondigd. Een maand later verloren we helaas het kindje. Ook al weet je dat het je overkomt zonder dat het jouw schuld is, toch voel je een schaamte.”
Tip van Phaedra voor ouders die een gelijkaardige verlieservaring meemaken. “Praat erover met je omgeving of een therapeut, want dan besef je dat je niet alleen staat. Heb er vooral geen schaamte over. De schaamte staat ons in de weg omdat we denken dat ons lichaam heeft gefaald. Je denkt dat het jouw schuld is omdat het jou overkomt. Dus je denkt direct na over wat je niet had mogen doen. Maar je moet je realiseren dat we niet alles in de hand hebben. De natuur gaat misschien op een bepaald moment voor ons beslissen omdat het kindje mogelijk iets heeft waardoor een natuurlijke afbraak eigenlijk beter is dan later als ouder een hartverscheurende keuze te moeten maken. Dus neem zeker niet de volle verantwoordelijkheid en praat met anderen zodat je beseft dat dat iets is wat gebeurt en wat je zelf niet in de hand hebt.”